W wydanym niedawno orzeczeniu (Wyrok SN z 2 września 2009 r., sygn. akt II PK 206/08, LEX nr 523529) Sąd Najwyższy uznał, że dopuszczalne jest wcześniejsze ustanie umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, jeśli strony umówią się co do odstąpienia od umowy lub warunku rozwiązującego.
W sprawie tej sądy niższych instancji uznały, że samo ustanie zakazu konkurencji nie przesądza o automatycznym ustaniu skutków prawnych klauzuli konkurencyjnej (jako umowy wzajemnej) w zakresie obowiązku zapłaty przez pracodawcę umówionego odszkodowania pracownikowi. Niewykonanie zobowiązania przez jedną ze stron nie może bowiem prowadzić do wygaśnięcia zobowiązania w ogóle. Były pracodawca nie może zatem zwolnić się z obowiązku zapłaty odszkodowania twierdząc, iż byłego pracownika przestał obowiązywać zakaz konkurencji. Uznały ponadto, że zamieszczenie w umowie warunku rozwiązującego w postaci ustania przyczyny uzasadniającej zakaz konkurencji nie jest zabronione, ale strony takiej umowy powinny uzgodnić, jakie przyczyny będą stanowić o rozwiązaniu tej umowy przed upływem terminu, na jaki zostaje zawarta, czyli określić umownie przesłanki rozwiązania tej umowy, które można było skontrolować je pod względem prawnym.
Sąd Najwyższy był innego zdania, i co najważniejsze podkreślił, że możliwe jest wprowadzenie do umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy prawa odstąpienia od niej lub wprowadzenia warunku rozwiązującego. Warto o tym pamiętać – jeśli zawierasz umowę o zakazie konkurencji i nie chcesz płacić odszkodowania do końca jej obowiązywania, zamieść w umowie odpowiedni zapis.
Więcej na temat możliwości rozwiązania umowy o zakazie konkurencji znajdziesz w najbliższej aktualizacji poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz