czwartek, 31 grudnia 2009

Jakie dodatkowe urlopy będą przysługiwały pracownikowi po 1 stycznia 2010 r.?

Od 1 stycznia 2010 r. pracownicom będzie przysługiwał dodatkowy urlop macierzyński. Nowy wymiar urlopu będzie wprowadzany stopniowo. Ojciec dziecka skorzysta również z tygodniowego urlopu przysługującego mu niezależnie od urlopu dla matki dziecka.

Od 1 stycznia 2010 r. pracownica będzie miała prawo do dodatkowego urlopu macierzyńskiego w wymiarze:
1) do 6 tygodni – w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie,
2) do 8 tygodni – w pozostałych przypadkach.
Ten dodatkowy urlop macierzyński jest udzie¬lany jednorazowo, bezpośrednio po wy¬korzystaniu urlopu macierzyńskiego. Jeśli młoda mama będzie chciała z niego skorzystać, wystarczy, że złoży wniosek w tej sprawie w terminie nie krótszym niż 7 dni przed rozpoczęciem korzystania z niego. Jako pracodawca jesteś zobowiązany uwzględnić taki wniosek.

Pracownica uprawniona do dodatkowego urlopu macierzyńskiego może łączyć ko¬rzystanie z tego urlopu z wykonywaniem pracy u pracodawcy w wymiarze nie wyższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy (oczywiście w takim przypadku będziesz musiał takiej osobie zapłacić).
Aby jednak tak się stało, pracownica powinna złożyć pisemny wniosek w terminie nie krót¬szym niż 7 dni przed rozpoczęciem wy¬konywania pracy. Wskaże w nim wymiar czasu pracy oraz okres, przez który zamierza łączyć urlop z pracą. Taki wniosek będziesz musiał uwzględnić.
Z takich samych uprawnień będzie mógł skorzystać zatrudniony w spółce ojciec, wychowujący dziecko na warunkach urlopu macierzyńskiego (art. 180 § 5 kp).

Pracownica ma prawo do dodatkowego urlopu macie¬rzyńskiego i dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego począwszy od 1 stycznia 2010 r. Musisz jednak wiedzieć, ze urlop ten będzie wprowadzany stopniowo, i tak:
1) w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie, wynosi:
a) w 2010 r. i 2011 r. - do 2 tygodni;
b) w 2012 r. i 2013 r. - do 4 tygodni.
2) w przypadku urodzenia w jednym porodzie więcej niż jednego dziecka, wynosi:
1) w 2010 r. i 2011 r. - do 3 tygodni;
2) w 2012 r. i 2013 r. - do 6 tygodni.

Nowością jest to, że ojciec wychowujący dziecko ma prawo do dodatkowego urlopu tzw. urlopu ojcowskiego w wymiarze 2 tygodni, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 12 miesiąca życia. Prawo takie ma pracownik począwszy od 1 stycznia 2010 r. Wymiar urlopu ojcowskiego będzie wynosił w 2010 r. i 2011 r. 1 tydzień. Wniosek w tej sprawie pracownik powinien złożyć nie później niż 7 dni przed rozpoczęciem korzystania z urlopu. Urlop ojcowski jest urlopem niezależnym od innych urlopów i nie wpływa na ich wymiar.

poniedziałek, 28 grudnia 2009

Jakie zmiany nastąpiły w zamówieniach publicznych?

Dnia 7 grudnia 2009 r. pierwsza z przygotowywanych nowelizacji ustawy Pzp została opublikowana w Dzienniku Ustaw (Dz.U. z 2009 r. nr 206, poz. 1591). Jej przepisy weszły w życie po upływie 14 dni od daty ogłoszenia tj. 22 grudnia 2009 r. Wyjątkiem był zmieniony art. 38 ustawy Pzp dotyczący wyjaśnień treści siwz. Przepis zaczął obowiązywać 7 grudnia 2009 r. tj. w dniu ogłoszenia nowelizacji.

Możliwość zaliczkowania zamówienia, obowiązek wcześniejszego zwracania wadium, zdecydowanie wyższe wpisy od skargi na orzeczenie wydane przez KIO – to jedynie niewielka część ważnych dla Ciebie zmian.

Jedną ze zmian jest to, że do katalogu okoliczności, w których będzie istniał obowiązek wykluczenia z postępowania wykonawcy, dodano popełnienie przestępstwa przeciwko środowisku. Kolejna polega na tym, że wykonawca będzie mógł korzystać nie tylko z potencjału kadrowego i technicznego innych podmiotów! Wolno mu będzie również bazować na:
• wiedzy i doświadczeniu takich podmiotów oraz ich
• zdolnościach finansowych
niezależnie od charakteru prawnego stosunków łączących go z tymi podmiotami.
Oczywiście będzie musiał w takiej sytuacji w jakiś sposób udowodnić Ci, że będzie dysponował zasobami niezbędnymi do realizacji zamówienia. W szczególności wolno mu będzie przedstawić pisemne zobowiązanie takich podmiotów do udostępnienia mu odpowiednich zasobów na czas korzystania z nich przy realizacji zamówienia.

Są też zmiany dotyczące zmiany umów - zgodnie ze znowelizowanymi przepisami będzie można dokonywać w umowie nieistotnych zmian, nawet jeśli nie zostały one wcześniej określone w siwz lub ogłoszeniu. Jak wynika z uzasadnienia projektu, chodzi o modyfikacje, w wyniku których nie zmieniłby się krąg podmiotów ubiegających się o udzielenie zamówienia. Pozostałe „poważniejsze” zmiany umowy nadal będą musiały zostać opisane w specyfikacji lub ogłoszeniu.

Szerzej o zmianach w Prawie zamówień publicznych przeczytasz w najbliższej aktualizacji Poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.”, w tekście Pani Justyny Rek-Pawłowskiej, z którego pochodzi powyższy fragment.

środa, 23 grudnia 2009

Kiedy możesz uznać, że dłużnik opóźnia się ze świadczeniem?

Dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia, jeśli nie spełnia go w terminie. Dopiero od tej chwili, co do zasady, możesz wyciągnąć wobec niego konsekwencje. Dlatego ważne jest określenie terminu spełnienia świadczenia. Termin ten wynika z reguły z umowy lub widnieje np. na fakturze.

Często, szczególnie przy zawieraniu umów ustnie lub przy tzw. umowach ramowych (gdzie siłą rzeczy często trudno jest określić termin świadczenia), nie ma żadnego potwierdzenia pisemnego, że świadczenie jest wymagalne konkretnego dnia. W tej sytuacji udowodnienie później w sądzie, że dłużnik faktycznie powinien spełnić świadczenie np. 1 czerwca, może okazać się bardzo trudne. Dlatego radzimy zawsze określać, kiedy dokładnie świadczenie ma zostać spełnione, choćby wskazując datę w sposób pośredni, np. zapłata nastąpi w ciągu 14 dni od dostarczenia towaru (pisemne pokwitowanie odbioru towaru uściśli datę płatności).

Jeżeli z jakiegoś powodu termin nie jest określony przyjmuje się, że dłużnik powinien spełnić świadczenie niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. W tej sytuacji każde opóźnienie w wezwaniu działa na Twoją (wierzyciela) niekorzyść, warto więc wezwać dłużnika jak najwcześniej.

Dłużnik nie opóźnia się ze spełnieniem świadczenia w przypadku świadczeń wzajemnych, jeśli:
- powinny być one spełnione jednocześnie, a Ty nie zaofiarujesz świadczenia wzajemnego. Dłużnik w takiej sytuacji może zgodnie z prawem zaczekać na Twoje świadczenie.
- co prawda jest on zobowiązany spełnić świadczenie wzajemne wcześniej, ale spełnienie świadczenia wzajemnego (np. zapłaty) przez Twoją firmę jest wątpliwe ze względu na jej stan majątkowy. W takiej sytuacji ma on prawo powstrzymać się z jego spełnieniem dopóki nie zaofiarujesz świadczenia wzajemnego lub nie dasz zabezpieczenia. Uprawnienie to nie przysługuje stronie, która w chwili zawarcia umowy wiedziała o złym stanie majątkowym kontrahenta. Pamiętaj, że jeśli to Ty masz wcześniej coś świadczyć, a kontrahent ma kłopoty finansowe, to również możesz skorzystać z tej zasady.

czwartek, 17 grudnia 2009

Umowa zawarta z samym sobą jest nieważna!

Sąd Najwyższy zdecydował, że umowa zawarta między osobami będącymi jednocześnie firmą małżeńską oraz wspólnikami spółki z o.o. i członkami jej zarządu, jako tzw. czynność z samym sobą, jest nieważna.

Niedawno wydany przez NSA wyrok dotyczy dość częstej w praktyce sytuacji, w której członkowie zarządu reprezentują podmioty współpracujące ze sobą, będąc jednocześnie członkami ich zarządów bądź współpracując ze sobą (wyrok NSA z 16 września 2009 r., sygn. akt II FSK 527/08, LEX nr 526497). Jak w takich sytuacjach powinny być reprezentowane podmioty, by uniknąć uznania umowy za nieważną?

Zgodnie z art. 210 ksh w umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentują rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników. W przypadku zaś gdy jedyny wspólnik jest zarazem jedynym członkiem zarządu, czynność prawna między tym wspólnikiem a reprezentowaną przez niego spółką wymaga formy aktu notarialnego.
Zdaniem SN celem art. 210 § 1 ksh jest ochrona interesów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i jej wspólników na wypadek konfliktu interesów, który może się ujawnić w sytuacji, gdy członek zarządu zawiera umowę „z samym sobą”, a więc w sytuacji, gdy po obu stronach umowy występują te same osoby. Naszym zdaniem zasadę tę należy stosować, zawsze gdy jako członek zarządu spółki z o.o. masz podpisać umowę ze sobą, niezależnie od tego, czy reprezentujesz siebie jako osobę fizyczną czy reprezentujesz kogoś innego.

poniedziałek, 14 grudnia 2009

Jak rozliczyć w grudniu czas pracy pracownika?

W grudniu przypadają dwa dni świąteczne – 25 i 26 grudnia. W związku z tym pojawiają się pytania dotyczące rozliczania czasu pracy w tym miesiącu. Sprawdź, jak należy postępować, by Twoje rozliczenia były poprawne. Czy możesz skłonić pracowników, by wzięli urlop 24 grudnia, w Wigilię, która według przepisów nie jest dniem świątecznym?

Gdy pracownik wykonywał pracę w święto – 25 lub 26 grudnia, musisz udzielić mu za to dnia wolnego od pracy w okresie rozliczeniowym obejmującym grudzień (art. 15111 § 1 pkt 2 kp). Jeśli zatem w spółce okres rozliczeniowy jest 3-miesięczny i obejmuje październik, listopad i grudzień lub jest miesięczny (grudzień), możesz w zamian za pracę np. 26 grudnia udzielić dnia wolnego np. 24 grudnia, w Wigilię, lub 31 grudnia w sylwestra.

Pamiętaj, że za pracę w święto zawsze musisz dać pracownikowi cały dzień wolny. Zatem nawet jeśli pracownik pracował w święto tylko godzinę albo 2 godziny, musisz mu dać cały dzień wolny, a nie tylko tę 1 godzinę czy 2 godziny czasu wolnego. Jeżeli pracował więcej niż 8 godzin, np. 12, musisz udzielić mu dnia wolnego, a w podstawowym systemie czasu pracy (tj. gdy pracownik ma zawsze planowaną pracę po 8 godzin) – rozliczyć się jeszcze z godzin przepracowanych w święto ponad 8 godzin.

Jeśli pracownik pracował w święto i nie został mu udzielony dzień wolny, musisz za przepracowane przez niego godziny wypłacić wynagrodzenie i dodatek (art. 15111 § 3 kp). Zgodnie z powszechnie stosowaną przez pracodawców uchwałą Sądu Najwyższego z 15 lutego 2006 r. (II PZP 11/05, OSNP 2006/11–12/170) pracownikowi należy wówczas zapłacić wynagrodzenie i tylko jeden 100% dodatek. Zdaniem PIP i Ministerstwa Pracy pracownikowi przysługują wówczas dwa 100% dodatki.

Pamiętaj też, że zakazana jest praca na podstawie umowy o pracę w święta w placówkach handlowych. Może w nich pracować jedynie przedsiębiorca, który jako osoba fizyczna prowadzi własną działalność gospodarczą.

Więcej informacji na ten temat znajdziesz w najbliższej aktualizacji poradnika „Doradca Prezesa Spółki z o.o.” w artykule, z którego pochodzi powyższy fragment autorstwa pani Iwony Jaroszewskiej-Ignatowskiej.

czwartek, 10 grudnia 2009

Jakie prawa i obowiązki ma wspólnik?

Wspólnicy zazwyczaj chcą mieć wpływ na sprawy spółki, często wpływają na zarząd, aby podjął taką, a nie inną decyzję. Oczywiście w wielu spółkach wspólnicy nie korzystają ze swoich uprawnień, ale warto je znać, choćby na wypadek konfliktu interesów czy pogorszenia wyników finansowych. Warto znać prawa wspólnika, których respektowania może się on domagać bezpośrednio od zarządu, czyli innymi słowy - z jakimi sprawami może zwrócić się do zarządu i kiedy ma prawo żądać podjęcia określonych działań.

Podstawową kwestia jest ustalenie czy wspólnicy mają prawo wydawać zarządowi wiążące polecenia np. dotyczące zawarcia konkretnej umowy, rozpoczęcia inwestycji, faktycznego wycofania się z jakiegoś rodzaju działalności? Sprawa nie jest jednoznaczna.

Najwyższą władzę w spółce stanowi zgromadzenie wspólników. Jeśli podjęło ono uchwały w sposób zgodny z prawem stanowią dla zarządu nakaz określonego zachowania np. podjecie uchwały o wypłacie dywidendy, zwrocie dopłat (uchwała nie może np. zmuszać zarząd, aby dokonał przestępstwa lub prowadził księgi rachunkowe w sposób sprzeczny z zasadami określonymi w uor). Zarząd jest organem wykonawczym spółki i powinien wykonywać decyzje wspólników.

Zauważ jednak, że prawo wydawania poleceń zarządowi przysługuje zgromadzeniu wspólników, a więc nie konkretnemu wspólnikowi! W praktyce zdarza się, że większościowy wspólnik wywiera presję na zarząd i często członkowie zarządu jej ulegają, ale pamiętaj, że – przynajmniej teoretycznie – wspólnik nie ma prawa tego robić, zarząd zaś nie ma obowiązku go słuchać.

Jeśli uchwała jest sprzeczna z prawem, umową spółki, godzi w interesy wspólnika, ma na celu pokrzywdzenie spółki itp., wówczas członek zarządu może zaskarżyć taką uchwałę do sądu i w zależności od sytuacji zażądać:
- stwierdzenia jej nieważności lub
- uchylenia uchwały.

Jeśli osoba zasiadająca w zarządu nie chce wykonywać uchwał zgromadzenia i narażać się na odpowiedzialność, gdyż uważa je za szkodliwe dla spółki, ma też prawo zgłosić swoją rezygnację.

Wykaz praw wspólników wynikających zarówno z przepisów prawa jak i z umowy spółki znajdziesz w najbliższej aktualizacji Poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.”.

poniedziałek, 7 grudnia 2009

Jakie obowiązki związane z ZFŚS masz na koniec roku?

Naliczony na początku roku odpis na ZFŚS na koniec roku trzeba skorygować – najpóźniej do 31 grudnia. Wysokość odpisu zależy od przeciętnej liczby zatrudnionych w danym roku kalendarzowym. Na początku roku nie wiesz, ile osób spółka będzie zatrudniać w ciągu całego roku i bierzesz do obliczenia wysokości odpisu na fundusz przeciętną planowaną liczbę zatrudnionych. Dlatego pod koniec roku musisz ustalić, czy liczba pracowników faktycznie zatrudnionych w danym roku w firmie była taka sama, czy też inna niż planowana.

Na koniec roku dokonujesz ostatecznego rozliczenia środków ZFŚS z tytułu naliczonych odpisów, jednak tym razem należy wziąć pod uwagę faktyczną liczbę zatrudnionych pracowników.

W związku z tym trzeba raz jeszcze obliczyć przeciętną liczbę zatrudnionych w spółce pracowników, aby sprawdzić, czy odprowadziłeś poprawną wysokość odpisów na konto zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Koniecznie pamiętaj, że tym razem nie będzie to planowana, a faktyczna przeciętna liczba zatrudnionych. Powinieneś więc raz jeszcze dokonać powyżej opisanych działań, podstawiając już liczby faktycznie zatrudnianych w poszczególnych miesiącach pracowników.

Po dokonaniu właściwych obliczeń będziesz mieć już pełną jasność, czy odprowadzona przez spółkę do 30 września br. na konto funduszu świadczeń socjalnych kwota była właściwa, czy może trzeba ją uzupełnić, a może pewna kwota została nadpłacona:
1) jeżeli okaże się, że odprowadzona kwota była za mała - jesteś zobowiązany do niezwłocznego przekazania na konto funduszu dopłaty celem uzupełnienia corocznego odpisu;
2) jeśli odprowadziłeś zbyt wysoki odpis w stosunku do faktycznej przeciętnej liczby zatrudnionych - na koniec roku możesz wycofać nadpłaconą kwotę lub też zaliczyć ją na poczet odpisów na fundusz następny rok.

Więcej o tym jak poprawnie skorygować odpis na zfśs przeczytasz w najbliższej aktualizacji Poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.” w artykule p. Agnieszki Fulary-Jaroszyńskiej z którego pochodzi powyższy fragment.

czwartek, 3 grudnia 2009

Czy możesz wcześniej rozwiązać umowę o zakazie konkurencji?

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy możesz zawrzeć z pracownikiem umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Może się jednak okazać, że po jakimś czasie, przed jej wygaśnięciem, ustaną przyczyny, dla których ustanowiony został ten zakaz – kiedy w takiej sytuacji możesz wcześniej zaprzestać wypłacania pracownikowi odszkodowania?

W wydanym niedawno orzeczeniu (Wyrok SN z 2 września 2009 r., sygn. akt II PK 206/08, LEX nr 523529) Sąd Najwyższy uznał, że dopuszczalne jest wcześniejsze ustanie umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, jeśli strony umówią się co do odstąpienia od umowy lub warunku rozwiązującego.

W sprawie tej sądy niższych instancji uznały, że samo ustanie zakazu konkurencji nie przesądza o automatycznym ustaniu skutków prawnych klauzuli konkurencyjnej (jako umowy wzajemnej) w zakresie obowiązku zapłaty przez pracodawcę umówionego odszkodowania pracownikowi. Niewykonanie zobowiązania przez jedną ze stron nie może bowiem prowadzić do wygaśnięcia zobowiązania w ogóle. Były pracodawca nie może zatem zwolnić się z obowiązku zapłaty odszkodowania twierdząc, iż byłego pracownika przestał obowiązywać zakaz konkurencji. Uznały ponadto, że zamieszczenie w umowie warunku rozwiązującego w postaci ustania przyczyny uzasadniającej zakaz konkurencji nie jest zabronione, ale strony takiej umowy powinny uzgodnić, jakie przyczyny będą stanowić o rozwiązaniu tej umowy przed upływem terminu, na jaki zostaje zawarta, czyli określić umownie przesłanki rozwiązania tej umowy, które można było skontrolować je pod względem prawnym.

Sąd Najwyższy był innego zdania, i co najważniejsze podkreślił, że możliwe jest wprowadzenie do umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy prawa odstąpienia od niej lub wprowadzenia warunku rozwiązującego. Warto o tym pamiętać – jeśli zawierasz umowę o zakazie konkurencji i nie chcesz płacić odszkodowania do końca jej obowiązywania, zamieść w umowie odpowiedni zapis.

Więcej na temat możliwości rozwiązania umowy o zakazie konkurencji znajdziesz w najbliższej aktualizacji poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.”.

poniedziałek, 30 listopada 2009

Jak uniknąć odpowiedzialności za długi spółki?

Jeżeli egzekucja przeciwko spółce z o.o. okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania (art. 299 ksh). Członek zarządu ma jednak możliwość uniknięcia takiej odpowiedzialności, jeśli wykaże, że zaszła jedna z następujących sytuacji:
1. we właściwym czasie został zgłoszony wniosek o ogłoszenie upadłości lub zostało wszczęte postępowanie układowe,
2. fakt, że nie został złożony wniosek o ogłoszenie upadłości oraz nie zostało wszczęte postępowanie układowe nastąpiło nie z jego winy,
3. pomimo że nie został złożony wniosek o ogłoszenie upadłości oraz nie zostało wszczęte postępowanie układowe, wierzyciel nie poniósł szkody.

Jak udowodnić brak winy w niezłożeniu wniosku? Istnieją różne okoliczności, na które możesz się powoływać, szukając możliwości uchylenia winy z tego powodu, że nie złożyłeś na czas wniosku o ogłoszenie upadłości. Sąd jednak zawsze sprawdzi przede wszystkim, czy zachowałeś wszelkie standardy staranności postępowania na Twoim stanowisku, w konkretnej spółce, w konkretnych okolicznościach, oraz czy ewentualnie zawiniłeś, naruszając te standardy.

Zastanawiając się nad odpowiednią argumentacją pamiętaj, że domniemanie Twojej winy, które zamierzasz obalić, nie zostało ustanowione przypadkowo. Jego istnienie ma sens w odniesieniu właśnie do tych szczególnych, zaostrzonych standardów staranności, jakie powinny towarzyszyć każdemu Twojemu działaniu w spółce. Ponieważ z racji zajmowanego stanowiska więcej od Ciebie się wymaga, zwiększona jest także możliwość przypisywania Tobie winy. Dlatego argumenty, którymi chcesz się posłużyć, muszą być wyważone.

Skutecznym sposobem może być wykazanie, że nastąpiło to na skutek choroby lub że istniała realna możliwość, że spółka wyjdzie z impasu. Wszystko zależy jednak od konkretnych okoliczności.

Więcej informacji o tym, jak uniknąć odpowiedzialności za długi spółki, znajdziesz w poradniku „Doradca Prezesa spółki z o.o.”.

czwartek, 26 listopada 2009

W jakiej formie należy zawrzeć umowę?

Większość umów jest ważna, nawet jeśli zawrzesz je w formie ustnej. Jednak to, co jest zasadą na gruncie przepisów, traktuj w praktyce jako wyjątek i wszystkie umowy zawieraj co najmniej w zwykłej formie pisemnej. Kieruj się zasadą, że podpisany dokument jest więcej wart niż dziesięciu świadków, licz się z tym, że w każdej chwili możesz się z kontrahentem spotkać w sądzie.

Co się stanie, jeśli zamiast na piśmie zawrzesz umowę ustnie? Jeżeli przepisy zastrzegają dla czynności prawnej formę pisemną, czynność dokonana bez zachowania tej formy, a więc ustnie, jest nieważna tylko wtedy, gdy ustawa przewiduje rygor nieważności. Co do zasady, ważna będzie więc umowa zawarta ustnie, jednak trudno będzie udowodnić jej zawarcie, ponieważ w ewentualnym sporze sądowym nie jest dopuszczalny dowód ze świadków ani dowód z przesłuchania stron na fakt dokonania danej czynności. Z takiego dowodu będziesz mógł skorzystać:
- jeśli obie strony wyrażą na to zgodę,
- gdy żąda tego konsument w sporze z przedsiębiorcą albo
- jeżeli fakt dokonania czynności prawnej będzie uprawdopodobniony za pomocą pisma,
- w każdym sporze między Tobą a innym przedsiębiorcą.

W przypadku, gdy umowę zawartą pomiędzy przedsiębiorcami bez zachowania formy pisemnej jedna strona niezwłocznie potwierdzi w piśmie skierowanym do drugiej strony, a pismo to zawiera zmiany lub uzupełnienia umowy, niezmieniające istotnie jej treści, strony wiąże umowa o treści określonej w tym piśmie, chyba że druga strona niezwłocznie wyraziła sprzeciw na piśmie.

Umowę z podpisami notarialnie poświadczonymi masz obowiązek zawrzeć tylko jeśli wymaga tego konkretny przepis prawny. Najczęstsze przykłady takiej umowy to:
1) zbycie lub wydzierżawienie przedsiębiorstwa albo ustanowienie na nim użytkowania,
2) zbycie lub zastawienie udziału.

Umowę w formie aktu notarialnego masz obowiązek zawrzeć tylko jeśli wymaga tego konkretny przepis prawny. Przykładem takiej umowy jest umowa sprzedaży nieruchomości. Jeśli umowę, co do której przepisy wymagają, by została zawarta w tej formie, zawrzesz w formie ustnej, zwykłej pisemnej lub z podpisami notarialnie poświadczonymi, umowa taka będzie nieważna.

Zawarcia umowy pisemnej z datą pewną przewidują nieliczne przepisy, np. przy zawarciu umowy o ustanowieniu zastawu na prawie (art. 329 kc). Niekiedy też zawarcie umowy w tej formie daje pewne przywileje, np. skuteczność zastrzeżenia własności rzeczy sprzedanej wobec wierzycieli kupującego.
Czynność prawna ma datę pewną w następujących przypadkach:
1) gdy fakt dokonania czynności został stwierdzony w jakimkolwiek dokumencie urzędowym – od daty dokumentu urzędowego;
2) w razie umieszczenia na obejmującym czynność dokumencie jakiejkolwiek wzmianki przez organ państwowy, organ jednostki samorządu terytorialnego albo przez notariusza – od daty wzmianki;
3) w razie śmierci jednej z osób podpisanych na dokumencie datę złożenia przez tę osobę podpisu na dokumencie uważa się za pewną od daty śmierci tej osoby.

poniedziałek, 23 listopada 2009

Jakie są domniemania związane z wpisem do KRS?

W przypadku większości wpisów w KRS może się zdarzyć, że dane wpisane w rejestrze nie odpowiadają prawdzie. Czy możesz więc zaufać odpisowi, jaki otrzymałeś z rejestru? Czy możesz uznać, że podpisując umowę z osobą, która na podstawie wpisu w rejestrze ma prawo reprezentować kontrahenta, zawrzesz z nim skuteczną umowę? W zasadzie tak, gdyż jesteś chroniony przez specjalne zasady związane z domniemaniem prawdziwości wpisu. Jeśli zatem okaże się, że dane, które otrzymałeś z rejestru, nie są prawdziwe, wówczas będziesz mógł uznać, że dla Ciebie są one prawidłowe.

Domniemania związane z wpisem powodują, że:
1. Podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis do rejestru nie może powoływać się wobec Ciebie – o ile działasz w dobrej wierze – na dane, które nie zostały wpisane do rejestru lub zostały z niego wykreślone.

2. Od dnia ogłoszenia zmian we wpisie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym (MSiG) nie możesz zasłaniać się tym, że o nich nie wiedziałeś. Jednak w odniesieniu do czynności dokonanych przed upływem 16. dnia od dnia ogłoszenia podmiot wpisany do rejestru nie może powoływać się na wpis wobec Ciebie, jeżeli udowodnisz, że nie mogłeś wiedzieć o treści wpisu.

3. W przypadku rozbieżności między wpisem do rejestru a ogłoszeniem w MSiG obowiązuje wpis w rejestrze. Możesz jednak powoływać się na treść ogłoszenia w MSiG, chyba że podmiot wpisany do rejestru udowodni, że wiedziałeś o treści wpisu.

4. Możesz powoływać się na dokumenty i dane, których Twój kontrahent jeszcze nie ogłosił w MSiG, jeżeli niezamieszczenie ogłoszenia nie pozbawia skutków prawnych umowy, którą z nim zawarłeś, np. jeśli podpiszesz umowę z osobą, która na dowód, że ma prawo reprezentować kontrahenta, przedstawi Ci uchwałę o powołaniu do zarządu (jej nazwisko nie zostało jeszcze wpisane do KRS).

5. Jeżeli wpis do rejestru nie podlega obowiązkowi ogłoszenia w MSiG, wówczas nie możesz zasłaniać się nieznajomością treści wpisu w rejestrze, chyba że mimo zachowania należytej staranności nie mogłeś wiedzieć o wpisie. Może tak być np. jeśli zawierasz umowę za granicą i nie masz dostępu do informacji z KRS, a kontrahent przedstawia Ci dokumenty potwierdzające prawo do występowania w imieniu kontrahenta.

6. Przyjmuje się, że dane widniejące w rejestrze są prawdziwe.

7. Jeżeli dane zostały wpisane do rejestru niezgodnie ze zgłoszeniem kontrahenta lub bez tego zgłoszenia, nie może on zasłaniać się wobec Ciebie (o ile działałeś w dobrej wierze), że dane te nie są prawdziwe, jeżeli zaniedbał wystąpić niezwłocznie z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu.

Podmiot wpisany do rejestru ponosi także odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną:
- zgłoszeniem nieprawdziwych danych, jeżeli podlegały obowiązkowi wpisu na jego wniosek, a także
- niezgłoszeniem danych podlegających obowiązkowi wpisu w ustawowym terminie, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

czwartek, 19 listopada 2009

Kiedy możesz rozwiązać umowę o pracę z winy pracownika?

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika to najsurowszy sposób rozstania się z nim. Zanim podejmiesz tę decyzję, koniecznie sprawdź, czy faktycznie występują konkretne i realne przyczyny, które uzasadniają zwolnienie dyscyplinarne, oraz czy nie przekroczyłeś terminu na złożenie pracownikowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy w tym trybie.

Umowę o pracę bez wypowiedzenia ze skutkiem natychmiastowym (zwolnienie dyscyplinarne) możesz rozwiązać tylko w 3 przypadkach, czyli gdy pracownik:
1) dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych,
2) popełnił w czasie trwania umowy o pracę przestępstwo, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli jest ono oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem (np. popełnienie kradzieży przez kasjera),
3) ze swojej winy utracił uprawnienia konieczne do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku (np. utrata prawa jazdy przez kierowcę)
(art. 52 § 1 kp).

Powyższa lista przyczyn uzasadniających zwolnienie dyscyplinarne jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że nie możesz zwolnić pracownika dyscyplinarnie, argumentując fakt rozwiązania z nim stosunku pracy inną przyczyną niż wymieniona powyżej.

Pamiętaj, że pracownik, który bezprawnie został zwolniony z pracy bez wypowiedzenia, może domagać się nie tylko odszkodowania przysługującego mu na podstawie przepisów Kodeksu pracy, ale również rekompensaty całości swoich szkód z powództwa cywilnego. Pracownicy będą zatem mogli zażądać od spółki odszkodowań z tytułu np. utraty prawa do odprawy lub do wcześniejszej emerytury (wyrok TK z 27 listopada 2007 r., SK 18/05).

O tym, jakie błędy najczęściej popełniają pracodawcy przy zwolnieniu dyscyplinarnym i jak ich uniknąć, przeczytasz w najbliższej aktualizacji poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.” w artykule autorstwa p. Magdaleny Jaroszewskiej, z którego pochodzi powyższy fragment.

poniedziałek, 16 listopada 2009

Jaką metodę amortyzacji warto wybrać?

Dobór odpowiedniej metody amortyzacji jest dużo ważniejszy, niż to się wielu przedsiębiorcom wydaje. Amortyzacja wpływa bowiem na poziom ponoszonych kosztów, a w konsekwencji na wynik finansowy, dochód podatkowy, kwotę podatku dochodowego oraz wartość księgową środków trwałych.

Aby ustalić, jaka metoda amortyzacji będzie dla Ciebie najodpowiedniejsza, należy przede wszystkim obliczyć wartość początkową środka trwałego, który zamierzasz amortyzować.
Wartość początkowa (brutto) jest to cena nabycia, koszt wytworzenia lub wartość powiększona o urzędowe przeszacowanie (aktualizację wartości) i koszty modernizacji (ulepszenia). Jeżeli nie można ustalić ceny nabycia ani kosztu wytworzenia środka trwałego (np. otrzymałeś go nieodpłatnie), wówczas do jego wyceny stosuje się cenę sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu albo przyjmuje się wartość, którą można uznać za godziwą.

Cena nabycia środka trwałego obejmuje:
• rzeczywistą cenę zakupu (zapłaconą przez Ciebie dostawcy),
• koszty bezpośrednio związane z zakupem (np. koszty transportu, ubezpieczenia, montażu, ubezpieczenia w drodze, opłat notarialnych, skarbowych, odsetek, prowizji itp.), poniesione do dnia przekazania środka trwałego do używania, a także
• podatek od towarów i usług (VAT), jeżeli nie podlega odliczeniu od podatku należnego.

Cenę nabycia stosuje się do ustalenia wartości początkowej środków trwałych zakupionych od innych podmiotów.

O tym, która metoda amortyzacji będzie dla Ciebie najbardziej korzystna, przeczytasz w najbliższej aktualizacji poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.” w artykule p. dr hab. Waldemara Gosa, z którego pochodzi powyższy fragment.

czwartek, 12 listopada 2009

Zmiany w VAT czekają tylko na podpis prezydenta!

Zmiany do ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535) zostały uchwalone przez sejm 23 października br. i przekazane Prezydentowi do podpisu. Należy się spodziewać, że ustawa zmieniająca zostanie podpisana przez Prezydenta. A zatem poniższe zmiany będą obowiązywać od 1 stycznia 2010 r.

Najważniejsze zmiany do ustawy o VAT są następujące:
1) na nowo określono miejsce świadczenia usług w transakcjach pomiędzy podatnikami VAT,
2) teraz także usługodawcy będą składać informacje podsumowujące o transakcjach wewnątrzwspólnotowych,
3) łatwiej będzie złożyć wniosek o zwrot VAT zapłaconego w innym kraju UE.

Została więc zmieniona ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług w transakcjach pomiędzy podatnikami VAT. Teraz za miejsce świadczenia usług uznawać się będzie miejsce siedziby usługobiorcy, a nie jak dotychczas – miejsce siedziby usługodawcy.
Zmiany miejsca świadczenia usług wprowadzają rozwiązania zmierzające do opodatkowania usług w miejscu ich konsumpcji. A zatem VAT od usług trzeba będzie płacić w tym kraju, w którym znajduje się siedziba ich odbiorcy, a nie, jak obecnie – usługodawcy. W tym celu w ustawie o VAT dodawano przepisy art. 28a–28o, które dotyczą określenia miejsca świadczenia usług, a uchylono dotychczasowe art. 27 i art. 28 ustawy o VAT.

Usługodawcy będą mieć obowiązek składania informacji podsumowujących, a zatem w informacjach podsumowujących będzie trzeba wykazywać również informacje dotyczące usług.
Ponadto, co do zasady, został skrócony okres, za który podatnicy mają obowiązek składać informacje podsumowujące (z kwartału do miesiąca). Skrócony, co do zasady, został również termin składania informacji podsumowujących (z 25 do 15. dnia miesiąca następującego po okresie sprawozdawczym, w którym powstał obowiązek podatkowy).

Zmiany odnoszą się również do wniosku o zwrot podatku:
• zapłaconego w Polsce przez podmioty niezarejestrowane dla VAT w Polsce oraz
• zapłaconego w innym kraju unijnym przez podmioty zarejestrowane w Polsce jako płatnicy VAT
(dotyczy to zwrotu podatku dokonywanego na podstawie przepisów VIII dyrektywy VAT 1979/1072/EWG z 6 grudnia 1979 r.).

Teraz, składając wniosek o zwrot VAT, możesz skorzystać z ułatwień, m.in.:
• wniosek o zwrot podatku zapłaconego w innym państwie członkowskim możesz złożyć w urzędzie skarbowym państwa, na terytorium którego Twoja spółka ma siedzibę,
• wniosek o zwrot podatku możesz przesłać drogą elektroniczną,
• została uregulowana kwestia odsetek w przypadku, gdy organ podatkowy nie zwróci podatku podmiotom nieposiadającym siedziby lub miejsca zamieszkania w danym państwie członkowskim.

Więcej informacji o zmianach w VAT przeczytasz w najbliższej aktualizacji Poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.” w artykule doradcy podatkowego Iwony Czauderny, z którego pochodzi powyższy fragment.

poniedziałek, 9 listopada 2009

Jaki będzie w 2010 r. limit amortyzacji?

Z obowiązujących ustaw podatkowych (updop i updof) wynika, że limit jednorazowej amortyzacji w 2010 r. wynosi 50.000 euro. W rzeczywistości jednak kwota ta jest wyższa, gdyż 22 maja br. weszły w życie przepisy ustawy z 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące zmian w zakresie stosowania jednorazowej amortyzacji (Dz.U. nr 69, poz.587).
Zapominając o przepisach ustawy zmieniającej, obowiązującej do 22 maja br. możesz popełnić niekorzystny dla spółki błąd i zastosować niższy limit amortyzacji!

A zatem przepisy podatkowe o jednorazowej amortyzacji należy stosować łącznie z przepisami (art. 5 i art. 6) ustawy obowiązującej od 22 maja tego roku. Wynika z nich, że w latach 2009 i 2010 r. obowiązuje wyższy limit jednorazowej amortyzacji i wynosi 100.000 euro za każdy z tych lat podatkowych.

W zakresie stosowania podwyższonego limitu odpisów amortyzacyjnych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych ustawa zmieniająca wprowadza jednak 2 ograniczenia:
1) podatnicy, których pierwszy rok podatkowy zakończy się 31 grudnia 2010 r., nie mają prawa zastosować limitu w wysokości 100.000 euro w roku podatkowym następującym bezpośrednio po roku rozpoczęcia działalności;
2) podatnicy, którzy rozpoczęli działalność gospodarczą w 2008 r., a których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i zakończy się po 31 grudnia 2008 r., nie mogą skorzystać z limitu w wysokości 100.000 euro, do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego.

Więcej informacji o tym jak wyliczyć limit amortyzacji przeczytasz w najbliższej aktualizacji Poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.” w artykule doradcy podatkowego Iwony Czaudernej, z którego pochodzi powyższy fragment.

czwartek, 5 listopada 2009

Kiedy spółka może nabyć swoje udziały?

Spółka może wejść w posiadanie własnych udziałów (ich części lub części ułamkowych), jeśli nabywa je:
1) od wspólnika, który jest jej dłużnikiem po to, aby zaspokoić swoje roszczenia,
2) od wszystkich wspólników spółki w celu ich umorzenia,
3) od wszystkich wspólników spółki, gdy przejmuje inną spółkę po to, aby umożliwić wspólnikom przejmowanej spółki objęcie w niej udziałów.

Jeśli spółka wbrew prawu obejmie lub nabędzie własne udziały (części udziału lub ułamkowe części udziału) lub przyjmie je w zastaw, jako członek zarządu możesz zostać pociągnięty do odpowiedzialności. Ryzykujesz karę:
- grzywny,
- ograniczenia wolności lub
- pozbawienia wolności do 6 miesięcy.

Zwróć uwagę, że nie jest tu istotne, czy to Ty podjąłeś decyzję, na skutek której spółka objęła własne udziały, czy też tylko akceptowałeś taki stan rzeczy – karalne jest to, że dopuściłeś do nabycia przez spółkę jej udziałów.

Jak uwolnić się od odpowiedzialności? Będzie to możliwe, jeśli:
• prokurator nie będzie w stanie wykazać, że działałeś w celu jego popełnienia lub godziłeś się na jego popełnienie (przestępstwo to ma charakter umyślny),
• nabycie udziałów co prawda nastąpiło, ale w jednej z trzech dozwolonych sytuacji.

Więcej informacji o tym, kiedy spółka może nabyć swoje udziały i jak uchronić się przed odpowiedzialnością, przeczytasz w najbliższym numerze Poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.”.

poniedziałek, 2 listopada 2009

Kiedy możesz wyłączyć wspólnika ze spółki?

Możliwość wyłączenia wspólnika spółki z o.o. jest uregulowana w art. 266–269 ksh. Zasada jest taka, że wyłączenie wspólnika jest możliwe tylko jeśli wszyscy pozostali wspólnicy zgłosili takie żądanie oraz ich udziały stanowią większość kapitału zakładowego.

Wspólnicy mogą jednak skorzystać z możliwości, jakie dają im przepisy ksh i w umowie spółki zapisać, że z powództwem o wyłączenie wspólnika ma prawo wystąpić węższe grono osób niż wszyscy pozostali wspólnicy. Przepisy określają, że jeśli w umowie spółki znajdzie się taki zapis, to wspólnicy składający pozew muszą reprezentować ponad połowę kapitału zakładowego i w takiej sytuacji muszą pozwać wszystkich pozostałych.

Pamiętaj, że musisz dokładnie podać żądania pozwu. Jeśli dalsze posiadanie przez wspólnika praw udziałowych może stanowić jakiekolwiek niebezpieczeństwo dla spółki, to warto wnieść o zawieszenie wspólnika w jego prawach. Sąd uwzględnia taki wniosek z „ważnych powodów”.

W praktyce najtrudniej jest wykazać podstawy do wyłączenia wspólnika. Ksh mówi, że muszą zaistnieć „ważne przyczyny dotyczące tego wspólnika”. Takie przyczyny to z reguły:
• nielojalność wspólnika, praca na rzecz konkurencji,
• publiczne negatywne wypowiedzi o spółce,
• niezgodność co do kierunków rozwoju spółki,
• przedłużające się konflikty personalne między wspólnikami, uniemożliwiające jej poprawne funkcjonowanie, czy wreszcie
• doprowadzenie przez wspólnika do paraliżu działań spółki.

Udziały wyłączonego wspólnika muszą być przejęte przez wspólników lub osoby trzecie. Cenę przejęcia ustali sąd na podstawie rzeczywistej wartości w dniu doręczenia pozwu.
Sąd, orzekając o wyłączeniu, wyznacza, do kiedy wyłączonemu wspólnikowi ma być zapłacona cena przejęcia wraz z odsetkami, licząc od dnia doręczenia pozwu. Jeżeli w tym czasie kwota ta nie zostanie zapłacona albo złożona do depozytu sądowego, orzeczenie o wyłączeniu stanie się bezskuteczne, a taki wspólnik będzie mógł zażądać od pozywających naprawienia szkody!

Wspólnika, za którego udziały zapłacono w terminie, uważa się za wyłączonego ze spółki już od dnia doręczenia mu pozwu. Nie wpływa to jednak na ważność czynności, w których brał udział w spółce po dniu doręczenia mu pozwu, o ile nie zostanie zawieszony przez sąd w prawach wspólnika. Oznacza to, że np. jego głos na zgromadzeniu będzie w pełni ważny.


środa, 28 października 2009

W które dni w listopadzie będziesz musiał zamknąć firmę?

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy istnieją w trakcie roku dni świąteczne, w których obowiązuje zakaz pracy przez pracowników w placówkach handlowych. Jeśli dopuścisz do tego, że w tych dniach któryś z pracowników będzie pracował, to ryzykujesz zapłatę grzywny.

Przypominam, że w listopadzie br. są aż dwa dni świąteczne:
– 1 listopada 2009 r. (niedziela) – Wszystkich Świętych, i
– 11 listopada 2009 r. (środa) – Narodowe Święto Niepodległości,
w których obowiązuje tzw. zakaz pracy w święta w placówkach handlowych, wynikający z art. 1519a Kodeku pracy. Zgodnie z tym przepisem praca w święta w placówkach handlowych jest zakazana, niezależnie od tego, czy przypada w niedzielę czy w dzień powszedni i dotyczy każdego pracownika, niezależnie od tego, czy zatrudniającym jest duża spółka czy indywidualny przedsiębiorca.

W tej sytuacji spółka może działać, ale tylko jeśli pracę tę wykonują osoby zatrudnione na innej podstawie niż stosunek pracy (np. na podstawie umowy cywilnoprawnej). Pamiętaj jednak, że nie możesz zatrudnić swoich pracowników na podstawie umowy cywilnoprawnej na dokonywanie tych samych czynności, które realizują na podstawie umowy o pracę. Byłoby to zapewne uznane przez inspekcję pracy za czynność mającą na celu obejście prawa.

poniedziałek, 26 października 2009

Jak uniknąć odpowiedzialności karnej skarbowej?

Jednym z podstawowych sposobów na uniknięcie odpowiedzialności karnej skarbowej jest złożenie tzw. czynnego żalu, na podstawie art. 16 Kodeksu karnego skarbowego. Zgodnie z tym przepisem nie podlega karze za:
– przestępstwo skarbowe lub
– wykroczenie skarbowe
sprawca, który po popełnieniu czynu zabronionego zawiadomił o tym organ powołany do ścigania, ujawniając istotne okoliczności tego czynu, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu.

Pamiętaj jednak, że aby złożenie czynnego żalu było skuteczne, musisz w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ postępowania przygotowawczego wnieść w całości wymagalną należność publicznoprawną uszczuploną popełnionym czynem zabronionym ( jeśli czyn zabroniony zaś nie polega na uszczupleniu tej należności, a orzeczenie przepadku przedmiotów jest obowiązkowe, złożyć te przedmioty, natomiast w razie niemożności ich złożenia (np. uległy one zniszczeniu) – uiścić ich równowartość pieniężną. Pamiętaj, że jeżeli złożone przedmioty podlegające przepadkowi mogą ulec szybkiemu zniszczeniu lub zepsuciu, ich przechowywanie byłoby połączone z niewspółmiernymi kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo powodowałoby znaczne obniżenie ich wartości, organ postępowania przygotowawczego może nałożyć na Ciebie obowiązek uiszczenia ich równowartości pieniężnej.

Pamiętaj koniecznie, aby czynny żal zgłosić organowi podatkowemu jak najszybciej, zgłoszenie czynnego żalu jest bowiem bezskuteczne, jeżeli zostało złożone:
1)w czasie, gdy organ ścigania miał już wyraźnie udokumentowaną wiadomość
o popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego,
2) po rozpoczęciu przez organ ścigania czynności służbowej, w szczególności przeszukania, czynności sprawdzającej lub kontroli zmierzającej do ujawnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, chyba że czynność ta nie dostarczyła podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony.

Ponadto nieskuteczne będzie złożenie czynnego żalu przez osobę, która:
1) kierowała wykonaniem ujawnionego czynu zabronionego,
2) wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleciła jej wykonanie ujawnionego czynu zabronionego,
3) zorganizowała grupę albo związek mający na celu popełnienie przestępstwa skarbowego albo taką grupą lub związkiem kierowała, chyba że zgłoszenia czynnego żalu dokonała ze wszystkimi członkami grupy lub związku,
4) nakłaniała inną osobę do popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego w celu skierowania przeciwko niej postępowania o ten czyn zabroniony.

Nie będziesz także podlegać karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, jeśli uda Ci się złożyć prawnie skuteczną, w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej lub ustawy z 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, korektę deklaracji podatkowej wraz z uzasadnieniem przyczyny korekty i w całości uiścisz, niezwłocznie lub w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ, należność publicznoprawną uszczuploną lub narażoną na uszczuplenie.

czwartek, 22 października 2009

Jak skutecznie zaskarżyć uchwałę zgromadzenia wspólników?

Jako członek zarządu masz prawo zaskarżyć uchwały, które Twoim zdaniem są niekorzystne dla spółki lub wspólników. Zaskarżenie uchwały jest możliwe na dwa sposoby. Od wyboru, którego dokonasz, może zależeć, czy będzie ono skuteczne. Jak więc zmaksymalizować szansę na wygranie procesu?

Uchwałę zgromadzenia wspólników możesz zaskarżyć, żądając:
1) stwierdzenia jej nieważności albo
2) żądając jej uchylenia.
Inne są przesłanki każdego z tych sposobów zaskarżenia i inne są ich skutki. Uchylenie uchwały jest możliwe, jeśli jest ona sprzeczna z umową spółki bądź dobrymi obyczajami i godzi w interesy spółki lub ma na celu pokrzywdzenie wspólnika. Z kolei nieważność uchwały sąd stwierdza, jeśli jest ona sprzeczna z ustawą.

W sprawie, którą rozpatrywał Sąd Najwyższy (wyrok SN z 24 czerwca 2009 r., sygn. I CSK 510/08), uchwała spółki z o.o. została zaskarżona przez wspólników, z których jeden nie został powiadomiony o zgromadzeniu, a drugiemu zaś spółka uznała oddanie tylko jednego głosu, mimo że dysponował 28 udziałami. Powodem takiego postępowania spółki było to, że umowa spółki przewidywała umorzenie udziałów w stosunku do osób, które nie są jej pracownikami, zaś obaj wspólnicy przestali nimi być. Sąd niższych instancji uznały, że takie umorzenie jest sprzeczne z prawem, jednak o ile sąd I instancji uchylił uchwałę, o tyle sąd II instancji stwierdził, że powinna być stwierdzona jej nieważność.

Jeśli nie masz pewności, czy w danej sytuacji powinieneś żądać stwierdzenia nieważności uchwały czy jej uchylenia, to powództwo przeciwko spółce skarżące radzę uchwałę sformułować alternatywnie – w pozwie żądaj więc stwierdzenia nieważności uchwały albo jej uchylenia (w sytuacji, gdy sąd uzna, że nie zachodzą przesłanki do stwierdzenia nieważności).

poniedziałek, 19 października 2009

Kiedy możesz uniknąć odpowiedzialności za długi spółki?

Członek zarządu, który przestał pełnić swoją funkcję, nie musi ponosić odpowiedzialności za zaległość podatkową powstałą w okresie piastowania przez niego stanowiska. Warunkiem jest, by nie było podstaw do zgłoszenia upadłości za jego kadencji.

Odpowiedzialność ponosisz za długi powstałe do momentu odwołania Cię z funkcji członka zarządu na mocy uchwały zgromadzenia wspólników. Pamiętaj, że nie ma tu znaczenia data wykreślenia Cię z KRS (sygn. I PKN 619/01). W związku z tym, że przepisy ordynacji (art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej) nakładają na organ podatkowy obowiązek prowadzenia postępowania wobec wszystkich osób mogących ponosić odpowiedzialność za zobowiązania spółki, bardzo prawdopodobne jest, że fiskus sięgnie również do kieszeni członka zarządu.

Jednak wcześniej konieczne jest stwierdzenie, że członek zarządu miał obowiązek złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości i nie zrobił tego w terminie. Organ musi np. ustalić, że sytuacja finansowa spółki za kadencji członka zarządu zagrażała wykonaniu jej zobowiązań pieniężnych – przepisy określają to jako nadmierne zadłużenie.

Organ podatkowy może stwierdzić, że egzekucja z majątku spółki jest bezskuteczna tylko po przeprowadzeniu postępowania egzekucyjnego. Dopiero po jego zakończeniu możliwe jest dochodzenie zapłaty od członka zarządu.

To organy podatkowe muszą w sposób niebudzący wątpliwości wykazać, czy w okresie poprzedzającym odwołanie członków zarządu z pełnionych funkcji zachodziły przesłanki do zgłoszenia wniosku o upadłość spółki. W tym celu organ powinien ustalić, jaka była rzeczywista sytuacja finansowa spółki w tym okresie i jednoznacznie wykazać w uzasadnieniu decyzji słuszność swojego stanowiska.
Gdy nie zostanie to niezbicie dowiedzione i np. materiał dowodowy będzie zawierał luki, możesz podważyć wydaną decyzję i bronić się przed zapłatą za zobowiązania podatkowe spółki (uchwała NSA z 10 sierpnia 2009 r., sygn. II FPS 3/2009; uchwała NSA z 9 marca 2009 r., sygn. I FPS 4/08; wyrok Sądu Najwyższego z 5 grudnia 2002 r., sygn. I PKN 619/01).

Powyższy artykuł autorstwa adwokata, pana dr Sebastiana Koczura, jest jednym przykładów pokazujących w praktyce, kiedy członek zarządu spółki z o.o. może uniknąć odpowiedzialności za długi spółki. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w poradniku „Doradca Prezesa spółki z o.o.”.

FACEBOOK