Podnoszenie kwalifikacji przez pracowników – jakie jest nowe stanowisko Departamentu Prawa Pracy?

Ministerstwo Pracy stanęło na wysokości zadania – ledwie weszły w życie zmiany w Kodeksie pracy, a już mamy stanowisko resortu w sprawie ich interpretacji. Można się cieszyć, gdyż:
1) przedsiębiorcom zwrócono uwagę na problemy, których mogliby nie zauważyć,
2) wiemy już, jak Ministerstwo będzie interpretować zmiany. Możemy oczywiście z taką interpretacją się nie zgadzać, ale przynajmniej wiadomo, czego możemy się spodziewać.

Od 16 lipca 2010 r. jeśli pracodawca funduje pracownikowi podnoszenie kwalifikacji zawodowych, obie strony są zobowiązane zawrzeć w tej sprawie pisemną umowę, która będzie regulować zasady obowiązujące je w tym zakresie – pisaliśmy już o tym.

Teraz możesz poznać więcej szczegółów dotyczących obowiązków stron w tym zakresie - Ministerstwo Pracy opublikowało na swojej stronie internetowej stanowisko Departamentu Prawa Pracy o nowych przepisach o podnoszeniu kwalifikacji, czyli obowiązujących do 16 lipca 2010 r. art. 103¹–art. 103⁶ kp.
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej poruszyło kilkanaście problemów interpretacyjnych związanych z nowymi przepisami. Uznało np., że:
1. Pracodawca nie musi udzielić zgody na podnoszenie kwalifikacji w formie pisemnej. O decyzji pracodawcy może decydować jego zachowanie wobec pracownika, np. udzielenie urlopu szkoleniowego lub przyznanie świadczenia fakultatywnego. Sąd rozstrzygający spór między pracodawcą a pracownikiem może uznać takie zachowanie za faktyczne wyrażenie przez pracodawcę zgody na podnoszenie przez pracownika kwalifikacji zawodowych.
2. Pracodawca może wyrazić zgodę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych także w sytuacji, gdy pracownik uczący się we własnym zakresie poinformuje o tym pracodawcę dopiero w trakcie nauki i wystąpi o zgodę firmy np. na drugim roku studiów.
3. Wyrażona przez pracodawcę zgoda powinna obejmować cały tok nauki. Tak nie będzie, gdy pracodawca w przypadku studiów podyplomowych, np. obejmujących trzy semestry, wyraża zgodę na jeden semestr– nie umożliwia to podniesienia do określonego poziomu kwalifikacji zawodowych przez pracownika, w ramach tej formy kształcenia.
4. Umowa szkoleniowa nie może zawierać postanowień mniej korzystnych dla pracownika, niż przewidują to przepisy Kodeksu pracy. Pracodawca i pracownik nie mogą zatem zastrzec w niej, że np. pracodawca nie będzie udzielał pracownikowi zwolnień na obowiązkowe zajęcia, obniży mu wymiar urlopu szkoleniowego czy też wydłuży okres, w jakim pracownik zobowiązuje się do pracy w spółce ponad 3 lata przewidziane jako okres maksymalny odpracowania.

Więcej o stanowisku Ministerstwa Pracy przeczytasz w aktualizacji poradnika „Doradca Prezesa spółki z o.o.”, z którego pochodzi powyższy artykuł autorstwa p. Tomasza Króla.