Właśnie w takiej sprawie wypowiadał się ostatnio Sąd Najwyższy (wyrok SN z 6 marca 2009 r., sygn. akt II CSK 522/08) i zwrócił uwagę na to, co należy brać pod uwagę oceniając, czy uchwała o zatrzymaniu zysku może zostać skutecznie zaskarżona, czy też nie. Jego zdaniem decyzja wspólników o przeznaczeniu zysku na cele związane z działalnością spółki i dalszym jej rozwojem, która wyłącza prawo do dywidendy, powinna uwzględniać m.in.:
- cel działalności spółki,
- konieczne do jego realizacji i dalszego rozwoju przedsięwzięcia,
- uwarunkowania rynkowe oraz to, że
- prawo do udziału w wypracowanym zysku jest jednym z najważniejszych uprawnień wspólnika.
Zdaniem SN to właściwe rozważenie interesu spółki i wspólnika decyduje o pozytywnej ocenie uchwały zgromadzenia wspólników. Tak więc uchwała zgromadzenia wspólników o zatrzymania zysku może być uznana jako krzywdząca wspólnika, jeśli:
1) powoduje długotrwałe wyłączenie zysku z podziału, w sytuacji, gdy kapitał zapasowy i kapitał rezerwowy są już bardzo znaczne, zaś brak jest oznak dekoniunktury w branży, który usprawiedliwiałby dalsze kumulowanie środków w spółce,
2) przyjęcie takiej polityki rozwojowej, której następstwem jest stałe przeznaczanie zysku na cele rozwojowe albo przeinwestowanie, czy też prowadzi do transferowania zysku do innych spółek, w których pozostali wspólnicy nie mają udziałów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz